Thursday, December 01, 2005

No 2, London Road

Πριν καλά καλά μπουν οι σκέψεις και τα συμπεράσματα σε λογαριασμό, πριν προλάβω να συνηθίσω στη νέα συναισθηματική τάξη πραγμάτων, πριν προλάβω ν' ανοίξω κανένα βιβλίο, πριν περάσουν 10 μέρες, ο Λάζαρος πετούσε για Αγγλία.
Ήμουν ενθουσιασμένη. Η συγκάτοικος μου θα κοιμόταν για λίγες μέρες στις φιλενάδες της που έμεναν πιο δίπλα κι έτσι θα είχαμε το σπίτι στη διάθεση μας. Θυμάμαι πως γυάλισα όλο το σπίτι. Θυμάμαι πως γέμισα το ψυγείο με τα καλούδια του κόσμου. Θυμάμαι πως μου έσπασε το βαζάκι της μαγιονέζας όσο έφτιαχνα μια κοτοσαλάτα με αποτέλεσμα στη πρώτη μπουκιά να βρούμε ένα κομμάτι γυαλί σα χαλίκι. Θυμάμαι πως άφησα ένα κερί με άρωμα βανίλιας να καίει στο δωματιάκι μου πριν κλείσω την πόρτα για το αεροδρόμιο.
Ξανά σε αεροδρόμιο. Τον περίμενα με τόση λαχτάρα. Σχεδόν δεν θυμόμουν το πρόσωπο του. Θυμόμουν μόνο την αίσθηση του. Και την ταχυπαλμία, ίδια με την προηγούμενη φορά. Μέχρι να τον δω να βγαίνει από την πύλη με το κίτρινο μπουφάν του και ένα χαμόγελο μεγαλύτερο κι από των μαθητών όταν χτυπάει το κουδούνι για διάλειμμα. Μεγάλο χαμόγελο. Από εκείνα τα γεμάτα ευτυχία. Αγκαλιαστήκαμε σφιχτά και ξαναμύρισα την κολώνια του. Και σκέφτηκα αυτό που είπε η Λίζα στον Κόλγουιν στο "Κρούλ": "I've chosen well".
Περπατούσαμε και αγγιζόμασταν, φιλιόμασταν πεταχτά, βιαζόμασταν. Στο λεωφορείο της επιστροφής ήμασταν ένα από αυτά τα ζευγάρια που σιχαίνεσαι να βλέπεις: τυλιγμένοι ο ένας με το σώμα του άλλου, να αγγίζονται σχεδόν σα να κάνουν έρωτα. Προσωπικά τα αποκαλώ 'τα ζευγάρια της ντροπής' αλλά, αργά ή γρήγορα όλοι λίγο πολύ κάνουμε αυτά που κοροιδεύουμε.
Kάναμε έρωτα πριν ακόμα φτάσουμε στο δωμάτιο μου. Κοιταζόμασταν σα να μην πιστεύαμε πως αγγίζαμε ξανά ο ένας τα χείλη. Γενικά αυτό το αίσθημα της δυσπιστίας κράτησε. Κράτησε. Για πόσο δεν λογαριάζω ακόμα.
Ακολούθησε η ιεροτελεστία της βαλίτσας. Τα δώρα. Οι σοκολάτες, πολλές πάρα πολλές σοκολάτες. Και μουσικές. Τραγούδια που μας ταίριαζαν. Τραγούδια που ποτέ του δεν άκουγε αλλά τώρα ευνοούσε. Κι ένα δικό του αγαπημένο πουκάμισο, χάρισμα και ανταπόδωση. Παιχνίδια, περιοδικά, όλα διαλεγμένα αχόρταγα μέχρι να φτάσουν στα χέρια μου. Μετά ήρθαν οι βόλτες. Οι περίπατοι, η ξενάγηση στο πανεπιστήμιο, η γνωριμία με τη συγκάτοικο και τους φίλους. Τον συμπάθησαν αν και η διαφορά της ηλικίας ήταν κάτι που ξένιζε στους περισσότερους. Ειδικά όταν ένα βράδυ μας ανάγκασε να δούμε το "Θεώρημα" του Παζολίνι στο βίντεο το χάσμα των γενεών φάνηκε αγεφύρωτο. Τώρα βέβαια που το ξανασκέφτομαι, ίσως οι φίλοι μου να βρήκαν μια πρόφαση για να δείξουν την αντίθεση τους στη σχέση μας. Αυτό είναι βέβαια μια σκέψη που με κάνει να ντρέπομαι. Για τους φίλους μου.
Γενικά αυτή τη φορά στην Αγγλία επιβεβαιώθηκε ό,τι ζήσαμε στην Αθήνα πριν λίγο καιρό: δεν είχαμε σχεδόν τίποτα κοινό μεταξύ μας. Μας έδενε όμως μια απίθανη δίψα ν' αγαπήσουμε αυτές τις άλλες ζωές. Τους άλλους κόσμους. Μιλούσαμε για πράγματα καθημερινά και ασήμαντα χωρίς να χάνουμε κουβέντα από τα λόγια του άλλου. Μιλούσαμε και το παραμικρό είχε τεράστιο ενδιαφέρον. Ίσως να ήταν και οι φωνές μας. Ίσως αυτές να ήταν τα τραγούδια του έρωτα μας που θέλαμε να παίζουν ξανά και ξανά.
Ο Λάζαρος ανακάλυψε πως είναι να γίνεσαι 25 ξανά και να κάθεσαι στην ουρά του σινεμά, Κυριακή βράδυ με όλους τους φοιτητές για να δεις την "Έκτη Αίσθηση". Ανακάλυψε ξανά πως είναι να μπαίνεις σ' ένα μηχάνημα αυτόματων φωτογραφιών και να αγκαλιάζεσαι σφιχτά, ελπίζοντας να μείνεις για πάντα έτσι. Ανακάλυψε ξανά πως όταν ο αέρας σου σπάει την ομπρέλλα είναι καλύτερα να κρατάς σφιχτά το χέρι του άλλου. Ανακάλυψε πως τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ έχουν περισσότερη πλάκα όταν είσαι μέσα στο καρότσι. Ανακάλυψε πως είναι να είσαι ξένοιαστος και πάλι.
Εγώ ανακάλυψα πως είναι να φροντίζεις αυτόν που αγαπάς. Πως είναι να σε φροντίζει κάποιος που σ' αγαπάει. Πως είναι το πρωί αντί για καλημέρα να σφίγγεις το σώμα που αγαπάς. Ανακάλυψα πως είναι να μη νοιάζεσαι μόνο για 'σένα.
Οι μέρες πέρασαν γρήγορα. Και πολύ ευτυχισμένα.
Στο λεωφορείο της επιστροφής κοίταξε από το παράθυρο και μου είπε: "Nα το σπιτάκι μας".
Ήταν από εκείνες τις στιγμές ακόμα και τα δάκρυα φαίνονται λίγα και φτηνά.

23 Comments:

Blogger vatraxokoritso said...

eimai makria apo to spiti moy edw kai 8 meres
den exw kanei sxedon kamia apo tis doyleies poy epivalotan na kanw
trexw alla den prolavainw
na grapsw post den tithete thema..
alla na xasw tin synexeia apokleietai!!!
geia soy re soyzi thea!!!
esteisa ton gomeno 20 lepta gia na se diavasw!!

5:09 AM  
Anonymous Anonymous said...

Τέλεια...

5:36 AM  
Blogger nonplayer said...

Και γω ανακάλυψα ξανά πόσο μου λείπουν όλα αυτά που λες...

Άντε, την καρδιά μας πέτρα και συνεχίζουμε να ακούμε. ΓΡΑΦΕ!

5:37 AM  
Blogger Chrisa said...

Και μετά τι έγινε;;;;;

5:50 AM  
Blogger Gourouna said...

Τελείωσε. Κλείνω το blog και παίρνω την πρώτη πτήση για LHR.

Σουζίνι να 'σαι καλά, μας έτρεξε η μασκάρα πρωί πρωί.

5:50 AM  
Blogger Souzi Grammatikou said...

Χρυσάκι...σταμάτα να ρωτάς "και μετά, και μετά;" γιατί με αγχώνεις και θα σου απαντήσω ό,τι απαντώ σε όσους με ρωτάνε το τέλος μιας ταινίας πριν ακόμα τη δούν:"Στο τέλος πεθαίνουν ΟΛΟΙ! ΚΑΙ η γάτα!" ¨-)

5:56 AM  
Blogger Storyteller said...

Σούζυ μου, το οτι δεν γραφω σχόλια αυτό δε σημαίνει ότι δε σε παρακολουθώ. Σε παρακολουθώ και σε διαβαζω ανελλιπως και μένω άναυδος για το πόσο εύκολα η ζωή ανάγεται σε τέχνη...γράφοντας!

6:00 AM  
Blogger Depsorama said...

Same here... κομμάτια ψυχής καταθέτεις, και γράφεις καταπληκτικά...

8:10 AM  
Blogger Idάκι said...

Αυτές οι ανακαλύψεις σε κάνουν να αισθάνεσαι τόσο high, που νομίζεις πως δεν θα ξαναπερπατήσεις ποτέ στη γη, δεν υπάρχει ο νόμος της βαρύτητας!

Πανέμορφο, γλυκό, έντονο και αληθινό και αυτό το post Σουζάκι :)

8:14 AM  
Blogger so-de-lovely said...

Αχ Σουζακι μου :εριξα για σενα τα χαρτια της Κατινας και προβλεπονται δακρια- ποταμια ...

12:34 PM  
Blogger nonplayer said...

Ώπα, τι έχουμε εδώ; Χαρτιά; Θέλω κι εγώωωωωωωω....

2:01 PM  
Blogger trol said...

u made my day at my work...λέω σιγά μην έκανε post already η souzi...και να... there it is, fabulous

6:14 AM  
Anonymous Anonymous said...

Το δέντρο στην είσοδο της Άρτεμη ("Στα σύνεφα και πάλι") δεν έχει κόκκινα λουλούδια και δεν ανθίζει σπάνια το χειμώνα. Τα λουλούδια του είναι κίτρινα χνουδωτά μπαλάκια που μυρίζουν έντονα και λέγεται γαζία.
Ο Λάζαρος

8:51 AM  
Blogger Chaca-Khan said...

Γράφεις ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΑ!!!

είμαστε περήφανοι και ευγνώμονες που ζούμε μια τέτοια μεταμοντέρνα ερωτική ιστορία (όσον αφορά το μέσο κ τον τρόπο γιατί κατά τ' άλλα η περιγραφή σου αγγίζει το αρχέτυπο του έρωτα που (ελπίζω) να ζήσαμε κ να ζήσουμε όλοι).

Το Arxedia Media σ' αγαπάει..

Υ.Γ. : (ντρέπομαι που το λέω αλλά)ελπίζω το τέλος να σας έχει βρει τον καθένα μόνο του γιατί αλλιώς θα νοιώσω ότι "αυτό ήταν-πάει-εγώ ήμουν πολύ λίγος και τώρα δε θα ξανάρθει ποτέ αυτό"
(ενώ δε γινότανε ρε γαμώτο μου!!!)

Φιλούθκια souzy!!!!

9:12 AM  
Blogger Souzi Grammatikou said...

Νομίζω πως έχεις δίκιο...Λάζαρε.

9:24 AM  
Anonymous Anonymous said...

...Φύτεψα και μία γαζία στο Γραμματικό και κάθε χειμώνα περιμένω τα λουλούδα της αλλά χρόνο με το χρόνο με προδίδει η ρουφιάνα!
Ο Λάζαρος

9:30 AM  
Blogger Souzi Grammatikou said...

Unfortunate this is.

9:37 AM  
Blogger Chaca-Khan said...

Mmmmmm...

4:09 AM  
Anonymous Anonymous said...

«Σε θαυμάζω πολύ, Σούζυ. Το τελευταίο σου ρομάντζο, είναι αριστούργημα πνεύματος και κακού γούστου. Γιατί δεν γράφεις για μας; Η χώρα έχει αλλάξει πολύ τον τελευταίο καιρό. Κανένας δεν θα ξενιστεί βλέποντας μια πορνοστάρ να εκθέτει τις απόψεις της στον κυβερνοχώρο».

Το έκλεψα από άλλο blog και το άλλαξα λίγο αλλά κολάει στην περίπτωση...

3:27 AM  
Blogger so-de-lovely said...

Ανωνυμε, θελω να σας συστηθώ και γω που ειμαι μια ανεργη πορνοσταρ επισης.Μηπως θα μπορουσα και γω μαζι μα την καλη μου φιλη Σουζη Γ. να δουλεψω για σας?

6:05 AM  
Anonymous Anonymous said...

Agaphth so-de-lovely apo gynaikes kleisame. Tipota amfilegomenes psaxnoume.... Mhpws sas periseyei kati?

6:37 AM  
Anonymous Anonymous said...

ax..teleio.

3:22 PM  
Anonymous Anonymous said...

Where did you find it? Interesting read maintain erection stronger longer harder impotence pill.com protective auto covers 33 weeks pregnant 18580 blood pressure Bupropion tramadol metabolism Aqha stallion gs invest in me free gia paloma + boots pics The best bra alternatives windows wont boot Romantique dresses boot options disable usb activating order tamiflu online Buying bose car speakers Hot dirty blonde Decree divorce oldsmobile intrigue climate control surveillance uk law

3:56 AM  

Post a Comment

<< Home